Uluslararası İlişkiler Nedir

Uluslararası İlişkiler Tarihi

Westphalia Süreci ve Modern Devletlerin Doğuşu

Uluslararası İlişkilerin Kavramsal ve Kuramsal Çerçevesi

Devrim Kuramları

Engelleme-Saldırganlık Teorisi

Göreceli (Nısbî) Yoksunluk Teorisi

Uluslararası İlişkilerin Temel Kavramları

Machiavelli ve Devlet Egemenliği

Uluslararası İlişkiler Teorileri

1) Büyük güçler, dünya siyasetinin ana aktörleridir ve anarşik bir sistemde yer almaktadırlar. Devletler arasındaki ilişkileri kontrol edecek yüksek bir otorite yoktur ve bu da uluslararası sistemde anarşiye yol açar. ^[1]

2) Devletlerin amacı hayatta kalmaktır. Devletler, bölgesel bütünlüklerini ve siyasi iç düzenini koruma çabasındadır.^[2]

3) Devletler, hayatta kalma olasılıklarını maksimize edecek stratejiler üretebilen rasyonel aktörlerdir.^[3] Kendi çıkarları için hareket ederler.

4) Tüm devletler, biraz saldırgan askeri güç kapasitesine sahiptir.^[4] Diğer bir değişle, her devlet, komşusuna bir miktar zarar verme gücüne sahiptir.

Klasik Realizm

Realizm, 2500 yıla dayanan bir düşünce birliğidir.^[5] Bu geleneğin baş düşünürleri olan Thucydides, Niccolo Machiavelli, Carl von Clausewitz ve Hans J. Morgenthau yerel, bölgesel ve uluslararası düzeylerde düzen, adalet ve değişim sorunlarıyla ilgilendiler. ^[6]

Realizm, insanların bencillik, güç ve iktidar hırsıyla hareket ettiğini savunur. Devlet realistler için önemlidir ve öncelik ulusal çıkar olmalıdır. Realizm, devletlerin güvenliğine odaklanır. Realizmin teorik çerçevesi içinde güvenlik, askeri güç ve devletler arasında iktidar dağılımı konuları altında değerlendirilmiştir.

Uluslararası sistemde, devletler kendi güvenliğini sağlamak zorundadır. Realistler, her devlet aktörünün kendi refahını ve hayatta kalmasını sağlamaktan sorumlu olduğunu savunurlar. Devletlerin hayatta kalması askeri yeteneklere ve diğer devletlerle ittifaklara bağlıdır. ^[7] Ancak devletler zorunda kalmadıkça işbirliği yapmaz, realist devletler kısa vadeli ittifaklar yapar. Çünkü realistler için her devletin çıkarları önemlidir ve her devlet potansiyel olarak birbirinin düşmanıdır.

Realistlere göre, uluslararası ilişkilerin temeli güç mücadelesidir. Güç, diğer devletlere göre yetenek olarak tanımlanır. ^[8] Devletlerin neden gücü istediği sorusuna ise realistler, insan doğasından kaynaklı olduğu cevabını verirler. ^[9] Ayrıca devletin güvenliğinin güç faktörlerine bağlı olduğu bu sistemde güvenlik, askeri gücün maksimize edilmesiyle sağlanmaktadır.

Liderlerin güvenliği sağlama amacıyla hareket etmeleri uluslararası tansiyonu yükseltir. ^[10] Morgenthau güç dengesinin savaşların önüne geçemese de büyük, küçük devletlerin oluşumunu engellediğini savunur.^[11]

Neo-Realizm

Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020 Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

Feminizm

Uluslararası Güvenlik

Enerji Güvenliği

Su Güvenliği

Siber Güvenlik

Uluslararası İlişkilerde Savaş Teorisi

Modern Ortadoğu

Liderler

Diplomasi

Türk Dış Politikası

Atatürk Dönemi Türk Dış Politikası (1923-1939)

İkinci Dünya Savaşı Dönemi Türk Dış Politikası (1939-1945)

Soğuk Savaş Dönemi Türk Dış Politikası (1945-1990)

Küreselleşme Çerçevesinde Türk Dış Politikası (1990-2001)

Afrika'yla İlişkiler

Uluslararası Göç

Avrupa Birliği

Avrupa Komşuluk Politikası

Avrupa Birliği Çevre Politikası

Avrupa Birliği Enerji Politikası

Avrupa Birliği Genişleme Politikası

Avrupa Birliği Rekabet Politikası

Avrupa Birliği Ortak Göç Politikası

Uluslararası Örgütler

Güneydoğu Asya Antlaşması Örgütü (SEATO)

Küresel Ölçekte Uluslararası Örgütler

Birleşmiş Milletler(UN)

Hükümetler-Dışı Uluslararası Örgütler (NGO)

Dünya Ticaret Örgütü (WTO)

Soğuk Savaş Sonrası Uluslararası İlişkilerin Temel Sorunları

Yükselen Güçler

↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[1] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[2] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[3] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[4] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[5] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[6] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[7] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[8] Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020

[9] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[10] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[11] Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]