Egemenlik

From TUİÇ Sözlük
Jump to navigation Jump to search

Egemenlik en basit anlamda mutlak ve sınırsız iktidar prensibidir. Ancak genellikle yasal egemenlik ile siyasal egemenlik arasında bir ayrım yapılmaktadır. Yasal egemenlik en yüksek yasal otoriteye, yani hukuk tarafından tanımlanmış ve karşı konulmaz bir itaat talep etme hakkına işaret eder. Siyasal egemenlik ise tersine sınırsız siyasal iktidara, yani özgün olarak zorlayıcı güç kullanma tekeline sahip olmanın verdiği güvenceyle itaati emretme becerisine işaret eder. Egemenlik kavramı iki farklı ama birbiriyle bağlantılı manâda kullanılır, iç egemenlik ve dış egemenlik. Dış egemenlik bir devletin uluslararası düzendeki yeri ile bağımsız ve özerk bir varlık olarak eylemde bulunabilme kapasitesine işaret eder. 'milli egemenlik've 'bağımsız egemenlik' gibi terimlerle kastedilen manâ budur. İç egemenlik en yüksek iktidar/otorite anlamında bir ülke sınırları içindeki tüm vatandaşlar,gruplar ve kurumlar üzerinde bağlayıcı kararlar alan bir bünyede saklıdır. 'Meclisin bağımsızlığı've 'halk bağımsızlığı' gibi durumlarda kastedilen manâ budur. [1]


  1. Heywood,Andrew,2015, Siyasetin Temel Kavramları, Adres Yayınları