Balkan Antantı

Balkan Antantı (9 Şubat 1934):

Birinci Dünya Savaşı'nın ardından Balkan devletleri birbirleriyle fazla bir dostluk kuramadılar. Yunan Başbakanı Venizelos, 1924 yılında Dünya Barış Kongresi'nde Balkan Birliği'nin kurulması önerisinde bulundu. Dünyada yapılan bütün barış ve silahsızlanma konferansları barış açısından hiçbir yarar sağlayamamıştı. 1933'ten sonra Avrupa devletleri arasındaki ilişkiler, dünya barışını tehdit edebilecek bir duruma dönüştü. Hızlı bir silahlanma yarışı başladı. Bir yandan İtalya’nın Akdeniz'de çabaları diğer yandan Almanya'da Nazi Partisinin iktidara gelmesi, Balkan devletleri arasında bir yakınlaşma başlattı. Çünkü İtalyanların Balkanlar'da, Almanların da Doğu Avrupa'da çıkarları vardı. Bu durum karşısında Türkiye, bir taraftan askeri tedbirler almaya diğer taraftan da barış yolunda yeni çabalar sarf etmeye başladı. Balkan devletleri gelişen tehlikeler karşısında kendi aralarındaki küçük anlaşmazlıkları bir tarafa bırakarak bir araya geldiler. İlk önce 14 Eylül 1933'te Türkiye ile Yunanistan arasında on yıl süreli, sınırları karşılıklı güvence altına alan bir antlaşma imzalandı. Daha sonra Türkiye, Romanya, Yugoslavya, Yunanistan delegeleri 9 Şubat 1934'te Atina'da toplanarak Balkan Antantı’nı imzaladılar. Bu antanta; Arnavutluk, İtalya’nın etkisi altında kaldığından, Bulgaristan da Ege Denizi'ne inmek, Romanya'dan Dobruca'yı almak için yayılmacı bir politika izlemesi nedeniyle katılmadı. Bu antanta göre; Balkan devletleri birbirlerinin varlığına saygı göstereceklerdi. Böylece; Balkan ülkelerinin sınırları, karşılıklı olarak güvence altına alınıyordu. Balkan Antantı’nın imzalanmasından sonra, özellikle Türkiye ile Yunanistan arasında dostluk ilişkileri gelişti. 1937’den itibaren başlayan İtalya’nın ve Almanya'nın Balkan Birliği'ni parçalamaya yönelik eylemleri bu örgütü zayıflattı. Bulgaristan ile Yugoslavya arasında 1937 yılında imzalanan antlaşma Balkan Antantı’na büyük darbe indirdi. İkinci Dünya Savaşı'nın Balkanlar'a sıçramasıyla bu anlaşma önemini kaybetti. .