Uluslararası İlişkiler

TUİÇ Sözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Uluslararası İlişkiler Nedir

Uluslararası İlişkiler Tarihi

Westphalia Süreci ve Modern Devletlerin Doğuşu

Uluslararası İlişkilerin Kavramsal ve Kuramsal Çerçevesi

Devrim Kuramları

Aktör Merkezli Teoriler

Doğal Tarih Devrim Teorisi

Engelleme-Saldırganlık Teorisi

Göreceli (Nısbî) Yoksunluk Teorisi

Kaynak Seferberliği

Kolektif Davranış Teorisi

Marksist Teori

Modernleşme Teorisi

Uzlaşım Kuramları

Sistem Teorisi

Yapısal Teoriler

Uluslararası İlişkilerin Temel Kavramları

Devlet ve Egemenlik

Ülke Toprağı
İnsan Topluluğu
Hükümet
Egemenlik
İktidar

Emperyalizm

Kriz

Pragmatizm

Hesap Verebilirlik

Karşılıklı Bağımlılık

Güvenlik İkilemi

Silahlanma Yarışı

Yönetişim

Güç

Yumuşak Güç
Sert Güç
Akıllı Güç (Smart Power)

Ulusal Çıkar

Küreselleşme

Self-Determinasyon Hakkı

Machiavelli ve Devlet Egemenliği

Hegemonya

Meşruiyet

Otorite

Otoriteryanizm

Bürokrasi

İdeoloji

Seçimler

Çoğulcu Sistem
Nispi Seçim Sistemi

Uluslararası İlişkiler Teorileri

Realizm

İdealizm

Liberalizm

Neo-Liberalizm

Davranışsalcı Teori

İnşacılık(Konstrüktivizm)

Eleştirel Kuram

Yapısal Kuramlar

Marksizm

Neo-Gramscian Teori

İngiliz Okulu

İngiliz Okulu'nun Temel Varsayımları

Monroe Doktrini

Güvenlikleştirme Teorileri

Kopenhag Okulu

Aberystwyth Ekolü

Yeşil Siyaset

Demokratik Barış Teorisi

Entegrasyon Teorileri

Federalizm

İşlevselcilik

Yeni İşlevselcilik

Uluslarüstücülük

Liberal Hükümetlerarasıcılık

Kurumsalcılık

Konstrüktivizm

Eleştirel Teori

Rasyonalizm

Globalizm

Siyasi İdeolojiler

Liberalizm

Radikalizm

Muhafazakârlık

Sosyalizm

Feminizm

Feminist Öncüler

Mary Wollstonecraft

Simone de Beauvoir

Betty Friedan

Virgina Woolf

Doris Lessing

Ingeborg Bachmann

Maya Angelou

Charlotte Perkins Gilman

Jane Austen

Kate Millett

Margaret Atwood

Türkiye’de Feminizm

Feminist Teoriler

Marxist Feminizm

Sosyalist Feminizm

Black Feminizm

Radikal Feminizm

Liberal Feminizm

Kültürel Feminizm

Varoluşçu Feminizm

Psikonalitik Feminizm

Küresel ve Postkolonyal Feminizm

Eko Feminizm

Postmodern Feminizm

Queer Teori ve Lezbiyen Feminizm

İslami Feminizm

Uluslararası Güvenlik Çalışmaları

Libya İç Savaşı

Kosova Sorunu

Keşmir Sorunu

ABD-İran Nükleer Krizi

Arap-İsrail Savaşları

Rusya'nın Kırım'ı İlhakı

Nükleer Silah

Ruanda Soykırımı

Somali İç Savaşı

Arap Baharı

Yasemin Devrimi

Enerji Güvenliği

Enerji Bağımlılığı ve Dış Politika

Enerji Kaynakları ve Çatışma

Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Kullanımı

Su Güvenliği

Siber Güvenlik

Siber Savaş

Siber Terörizm

Devletlerin Siber Güvenlik Stratejileri

İnsansız Hava Araçları ve Güvenlik

Uluslararası İlişkilerde Savaş Teorisi

Jean Jacques Rousseau ve Savaş

Thomas Hobbes ve Savaş

Uluslararası İlişkilerde Barış Kuramı

Orta Doğu

Baas Rejimi

Filistin Sorunu:Siyonizm ve Arap-İsrail Savaşları

Filistin ve Siyonizmin Gelişimi

Filistin Kurtuluş Örgütü

İsrail Devletinin Kuruluş Süreci

Birinci Arap-İsrail Savaşı (1948)

1967 Savaşı:Altı Gün Savaşı

1973 Ekim Savaşı

Camp David ve Mısır-İsrail Barışı

Oslo Öncesi ve Sonrası Süreç

ABD'nin Kudüs'ü İsrail Başkenti Olarak Tanıma Süreci ve Sonrası

Balfour Deklerasyonu

Basra Körfezi:Petrol Cennetleri

Bölgenin Genel Görünümü ve Etkili Faktörler

Bölge Ülkelerine Bakış

İran
Humeyni Rejimi
Tunus
Mısır
Libya
Kaddafi Rejimi
Irak
Suudi Arabistan
Kuveyt
Birleşik Arap Emirlikleri
Katar
Umman
Bahreyn

Modern Ortadoğu

Balkanlar

Balkan Savaşları

Pan-slavizim

Liderler

Abdülaziz El Suud
Lowell Thomas
Alexander Parvus
Lord Horaito Herbert Kitchener

Diplomasi

Abluka

Açık Diplomasi

Açık Kapı Politikası

Ambargo

Anlaşma

Arka Kanal Diplomasisi

Ataşe

Ateşkes(Mütareke)

Avrosantrizm Diplomasisi

Bağımlılık

Bağımsızlık

Bağımsız Devletler Topluluğu

Bağımsızlık Verme İlanı

Barış Gücü

Barışçı Çözüm

Boş Koltuk Politikası

Boykot

Caydırıcılık

Çekince

Çok Boyutlu Dış Politika

Çok Kutuplu Sistem

Diplomatik Temsilcilik

Diplomatik Yazışma Türleri

Garantör Ülke

Gayri Resmi Diplomasi

Geçici Antlaşma

Gizli Diplomasi

Halı Diplomasisi

İki Yönlü/Taraflı Diplomasi

İyi Niyet Elçisi

İyi Niyet Sözleşmesi

Kamu Diplomasisi

Lingua Franca (Ortak Dil)

Mekik Diplomasisi

Müzakere

Nihai Senet

Nota Verme

Parlamenter Diplomasi

Ping-Pong Diplomasisi

Propaganda

Protokol

Silah Ambargosu

Silahsızlanma

Sözleşme

Statüko Politikası

Tamamlayıcı Protokol

Tek Kutupluluk

Uluslararası Tanıma

Zirve Diplomasisi

Türk Dış Politikası

Türk Dış Politikasının Teori ve Pratiği

Kurtuluş Savaşı Yılları (1919 - 1923)

Küresel ve Bölgesel Aktörlerle İlişkiler

Mondros Barış Antlaşması

Sevr Barış Antlaşması

Ankara Antlaşması

Mudanya Ateşkes Antlaşması

Lozan Barış Antlaşması

Balkan Paktı

Atatürk Dönemi Türk Dış Politikası (1923-1939)

Küresel ve Bölgesel Aktörlerle İlişkiler

Montreux Boğazlar Sözleşmesi

Musul Sorunu

Yabancı Okullar Sorunu

Balkan Antantı

Sadabat Paktı

Hatay’ın Türkiye’ye Katılması

İkinci Dünya Savaşı Dönemi Türk Dış Politikası (1939-1945)

Soğuk Savaş Dönemi Türk Dış Politikası (1945-1990)

Küresel ve Bölgesel Aktörlerle İlişkiler

Türkiye-Yunanistan İlişkileri

6-7 Eylül Olayları

Küba Füze Krizi

Johnson Mektubu

Kıbrıs Sorunu

SSCB'yle İlişkiler

ABD ve NATO'yla İlişkiler

Orta Doğu'yla İlişkiler

Avrupa'yla İlişkiler (AET)

Küreselleşme Çerçevesinde Türk Dış Politikası (1990-2001)

Küresel ve Bölgesel Aktörlerle İlişkiler

Rusya'yla İlişkiler
ABD ve NATO'yla İlişkiler
Orta Doğu'yla İlişkiler
Avrupa Birliğiyle İlişkiler
Afrika'yla İlişkiler
1998 Afrika Açılım Eylem Planı

AKP Dönemi Türk Dış Politikası (2001- )

Küresel ve Bölgesel Aktörlerle İlişkiler

Rusya'yla İlişkiler
ABD ve NATO'yla İlişkiler
Orta Doğu'yla İlişkiler
Avrupa Birliğiyle İlişkiler

Afrika'yla İlişkiler

Toplumsal Hareketler

Bergama Köylü Hareketi

Kaz Dağları Hareketi

Indignados (İspanya Protestosu)

Baltimore Hareketi- ABD Sivil Haklar Hareketi

Anti-Apartheid Hareketi

Zapatista Hareketi

Ogoni Hareketi

Brezilya Topraksız Köylüler Hareketi

Seattle 99

I.İntifada

II.İntifada

Uluslararası Göç

Mübadeleler

Türk-Yunan Mübadelesi

Savaşın Getirdiği Büyük Göçler

Kırım-kafkas Göçleri

Suriye Göçü

Avrupa Birliği

Avrupa Birliği'nin Entegrasyonu

Schuman Planı

Paris Antlaşması(1951)

Avrupa Savunma Topluluğu Antlaşması-Pleven Planı

Roma Antlaşması (1957)

Lüksemburg Uzlaşması (1966)

Avrupa Tek Senedi

Maastricht Antlaşması

Amsterdam Antlaşması

Nice Antlaşması

Avrupa Birliği Anayasası (2003)

Lizbon Antlaşması

Avrupa Birliği Genişleme Süreci

Avrupa Birliği Kurumları

Avrupa Parlamentosu

Avrupa Komisyonu

Avrupa Birliği Zirvesi

Konsey ("Bakanlar Konseyi" ya da "AB Konseyi")

Avrupa Birliği Adalet Divanı

Avrupa Sayıştayı

Avrupa Merkez Bankası

Diğer Kurum, Organ ve Ajanslar

Ekonomik ve Sosyal Komite
Bölgeler Komitesi
Avrupa Yatırım Bankası
Avrupa Ombudsmanı

Avrupa Birliği Hukuku

Avrupa Birliği Ortak Tarım Politikası

Avrupa Birliği Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası

Dunkirk Antlaşması(1947)

PESCO

Avrupa Komşuluk Politikası

Avrupa Birliği Çevre Politikası

Avrupa Birliği Enerji Politikası

Avrupa Birliği Genişleme Politikası

Avrupa Birliği Rekabet Politikası

Avrupa Birliği Ortak Göç Politikası

AB iletişim ağı-Coreu

Eurojust

Avrupa Silahsızlanma Konferansı

Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Konferansı (AGİK)

Uluslararası Örgütler

Bölgesel Ölçekte Uluslararası Örgütler

Avrupa Kıtasındaki Bölgesel Örgütlenmeler

Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO)

Batı Avrupa Birliği

Varşova Paktı

Avrupa Konseyi

Avrupa Konseyi İnsan Hakları Mahkemesi (AIHM)

Avrupa Güvenliği ve İşbirliği Teşkilatı (AGİT)

Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD)

Avrupa Serbest Ticaret Birliği (EFTA)

Şanghay İşbirliği Örgütü

Karşılıklı Ekonomik Yardım Konseyi (COMECON)

Nordik Konseyi

Bağımsız Devletler Topluluğu

Karadeniz Ekonomik İşbirliği Örgütü (KEİ)

Avrupa Nükleer Araştırma Teşkilatı (CERN)

Türk Keneşi(Türk Konseyi)

Amerika Kıtalarındaki Örgütlenmeler

Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA)

Amerikan Devletleri Örgütü

Güney Ortak Pazarı (MERCOSUR)

Karayip Devletleri Birliği

Ortadoğu Bölgesindeki Örgütlenmeler

Arap Birliği

Petrol İhraç Eden Ülkeler Örgütü (OPEC)

Körfez İşbirliği Konseyi

Asya-Pasifik Bölgesindeki Örgütlenmeler

Asya-Pasifik Uzay İşbirliği Örgütü (APSCO)

Güneydoğu Asya Antlaşması Örgütü (SEATO)

Güney Pasifik Güvenliği (ANZUS )

Güneydoğu Asya Uluslar Topluluğu (ASEAN)

Asya Pasifik Ekonomik İşbirliği (APEC)

Afrika Kıtasındaki Örgütlenmeler

Afrika Birliği Örgütü (OAU)

Batı Afrika Devletleri Ekonomik Topluluğu (ECOWAS)

Afrika Kalkınma Bankası

Küresel Ölçekte Uluslararası Örgütler

Milletler Cemiyeti

Milletler Cemiyeti'nin Kuruluşu

Milletler Cemiyeti'nin Temel Nitelikleri

Milletler Cemiyeti'nin Örgütlenmesi

Birleşmiş Milletler(UN)

Birleşmiş Milletler ile İlişkilendirilmiş Uluslararası Örgütler ve Bağlı Uzmanlık Kuruluşları

BM Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO)
BM Çocuklara Yardım Fonu (UNICEF)
BM Mülteciler Yüksek Komiserliği (UNHCR)
BM İnsan Hakları Yüksek Komiserliği (OHCHR)
BM Dünya Gıda Programı (WFP)
BM Dünya Turizm Örgütü (UNWTO)
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO)
Uluslararası İmar ve Kalkınma Bankası (IBRD)
BM Ticaret ve Kalkınma Konferansı(UNCTAD)
Uluslararası Para Fonu (IMF)
BM Gıda ve Tarım Örgütü (FAO)
BM Sınai Kalkınma Örgütü (UNIDO)
Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (IAEA)
Dünya Sağlık Örgütü (WHO)
Evrensel Posta Birliği (UPU)
Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (ICAO)
Dünya Entellektüel Haklar Örgütü
Dünya Meteoroloji Örgütü

Hükümetler-Dışı Uluslararası Örgütler (NGO)

Uluslararası Af Örgütü (Amnesty International)

Uluslararası Af Örgütü (Amnesty International)

Uluslararası Af Örgütü (UAÖ) (İngilizce: Amnesty International (AI)) 1961 yılında, insan hakları için mücadele eden, bu hakların korunması ve ihlallerinin engellenmesi için oluşmuş, Londra merkezli uluslararası bir sivil toplum kuruluşudur.

200’den fazla ülke ve bölgede 2 milyondan fazla üyesi ve 5 milyondan fazla aktivisti ile [1] hiç bir siyasal ideolojiye, dine veya ekonomik çıkara bağlı kalmadan, tamamen bağımsız hareket etmektedir. [2] UAÖ’nün vizyonu ise, her insanın İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi tarafından kabul edilen insan haklarına ve diğer tüm uluslararası insan hakları standartlarına erişebilmesini sağlamaktır. [3] Özellikle "unutulmuş tutuklular" denilen siyasi mahkumların serbest bırakılması ve adil yargılanmaları gibi çalışmaların yanı sıra, son yıllarda idam cezalarına karşı kampanyalar da yürütmektedir. Örgütün diğer çalışma alanları arasında ise ayrımcılık, cezasızlık, ekonomik sosyal ve kültürel haklar, gözaltı ve tutukluk, ifade özgürlüğü, iklim değişikliği, kadın hakları, LGBTİ + hakları, mülteci kakları ve polis şiddeti bulunmaktadır. [4] Örgüt, yürüttüğü kampanyalar sayesinde 1976 yılında Erasmus Ödülü [5], 1977 yılında Nobel Barış Ödülü, [6] ve 1978 yılında Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Ödülü'nün sahibi olmutur. [7] İngiliz avukat Peter Benenson tarafından kurulan örgütün logosu ise dikenli tellerle çevrili yanan bir mumdur. Benenson bu logonun ilhamını bir Çin atasözü olan "Karanlığı lanetlemektense ışık yakmak daha iyidir". [8] sözünden ilham almıştır.

Tarihçe

O zamanlar özgürlük kelimesinin kullanımının yasak oldığu Portekiz’de, iki Portekizli öğrenci, özgürlüğe kadeh kaldırdıkları için 7 yıl hapse mahkûm edilmiştir. İngiliz avukat Peter Benenson bu haberi duyduktan sonra, The Observer'a "unutulmuş mahkûmları" (The Forgotten Prisoners) korumak için, uluslararası kampanya başlatmak amacıyla bir yazı yazmıştır.[9] Benenson makalesinde en büyük eleştiri olarak, devletlerin İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’ne resmi bağlılıklarını ilan etmelerine rağmen, korumaları gereken hak ve özgürlükleri hiçe saymalarından bahsetmiştir. Makalesinde “dünyada mevcut düzene uymayanların hapsedilmelerinin gerçek nedenlerinin gizlenmesi, gittikçe büyüyen bir eğilimdir.” [10] diyen Bennenson’ın eylem çağrısı, her yerde insanların adalet ve özgürlük için dayanışma içinde birleşebileceği fikrini ateşlemiştir. Bu makale ve devamında Peter Benenson'un bir yıl süren kampanyası, Uluslararası Af Örgütü'nün kurulması ile sonuçlanmıştır. Başlangıçta sadece İngiliz örgütü olan UAÖ, daha sonra 1963'te uluslararası bir sekreterya kurarak, uluslararası sivil toplum örgütü haline gelmiştir.

Organizasyon Yapısı

200’den fazla ülke ve bölgede 2 milyondan fazla üyesi ve 5 milyondan fazla aktivisti bulunan Uluslararası Af Örgütü’nün, 63 ülkede aktif olarak çalışan şubeleri vardır. Bu ulusal şubeler, temsili demokrasi ilkelerini izleyerek örgütlenmekte ve çalışmaktadır. [11] Şube sekreterliği üyelerinin çalışmalarını kontrol ederek Londra’daki Uluslararası Sekreterlik (IS) ile gruplar arasında bağlantıyı sağlamaktadır. [12] Şubelerin bulunmadığı ülkelerde ise yerel Çalışma Grupları bulunmaktadır.[13] Uluslararası Yürütme Komitesi ve Genel Sekreter ise, hükümetler arası örgütlerle ilişkilerden sorumludur.[14] Uluslararası Yürütme Komitesi, Uluslararası Konsey tarafından seçilir ve Komite’ye her şubeden, yapıdan ya da çalışma grubundan bir üyeden fazla kişi seçilemez. [15] Uluslararası Yürütme Komitesi 9 üyeden oluşmaktadır ve üyelerinin görev süresi üç yıldır ve üyeler üst üste en fazla iki dönem görev yapabilir. Atanmış üyelerin görev süresi iki yıldır ve en fazla iki dönem görev yapabilirler. Örgütün şu anki Genel Sekreteri Julie Verhaar'dır. Aralık 2019’da Güney Afrikalı Genel Sekreter Kumi Naidoo, sağlık sorunları nedeniyle doktorlarının tavsiyesi üzerine görevinden ayrıldığı için yerine geçici olarak İsviçreli Genel Sekreter Yardımcısı Julie Verhaar geçmiştir. [16]

Uluslararası Af Örgütü’nün Vizyonu ve Misyonu

Uluslararası Af Örgütü’nün vizyonu, İnsan Hakları Evrensel Bildirisi ve diğer uluslararası insan hakları standartlarında belirtilen bütün insan haklarının herkes tarafından kullanıldığı bir dünyanın oluşturulmasıdır. Bu vizyonu yerine getirirken UAÖ’nün misyonu, bu haklara yönelik ağır ihlalleri önlemeye ve sonlandırmaya odaklanan araştırma yürütmek ve eylemlerde bulunmaktır. [17]

Faaliyet Alanları

UAÖ’nün faaliyet gösterdiği insan hakları alanında ayrımcılık, cezasızlık, ekonomik sosyal ve kültürel haklar, gözaltı ve tutukluk, ifade özgürlüğü, iklim değişikliği, kadın hakları, LGBTİ + hakları, mülteci kakları ve polis şiddeti vardır. Bu faaliyetler üzerinden, insanlara bilinç oluşturmak, gündem oluşturmak, çok taraflı forumlara ve hükümetler arası örgütlere temsilci göndererek çalışmaları yönlendirme konusunda lobi faaliyeti yürütmek ve son olarak uluslararası antlaşmaların uygulanmasını sağlamak ve izlemek UAÖ’nün çalışma alanı olmuştur. [18] UAÖ’nün son dönemde üzerine düştüğü faaliyetler ise; kadına yönelik şiddetin önlenmesi, silahlanmanın kontrolü, işkencenin önlenmesi, idam cezasının kaldırılması, çocukların silahlı çatışmalarda kullanılmasının önlenmesidir.

Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi

Uluslararası Af Örgütü Türkiye’nin kuruluşu, 1995 yılında İstanbul’daki Uluslararası Af Örgütü gönüllülerinin başlattığı inisiyatife dayanmaktadır. [19] Gönüllü insanlar tarafından yürütülen faaliyetlerden sonra, Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi resmi olarak 2002 yılında kurulmuştur. Merkez ofisi İstanbul’da olan örgütün aynı zamanda Ankara’da, İnsan Hakları Eğitimi projesinin yönetildiği ofiside vardır. İstanbul, Ankara, İzmir, Eskişehir, Diyarbakır, Batman, Adıyaman, Malatya ve Van’da gönüllü ve üyelerden oluşan yerel grupları bulunmaktadır.

Özlem Dalkıran UAÖ Türkiye çalışmalarını başlatan ilk kişilerden olmakla birlikte aynı zamanda UAÖ Türkiye Şubesinin eski medya başkanı ve 2 dönem olmak üzere eski yönetim kurulu başkanı olmuştur. [20] Şu an ise, Türkiye Şubesinin başkanı Kerem Dikmen ve direktörü ise Ece Ünver'dir.

UAÖ Türkiye Şubesi’nin ulusal düzeyde yürüttüğü kampanyalar ise; kadına yönelik şiddete son verilmesi ve Silahlanmanın Denetlenmesi kampanyalarıdır

Örgütün Türkiye Şubesi ise amacını şu şekilde açıklamıştır: “Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi’nin amacı; uluslararası hareketin nihai hedefi olan, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Bildirisi ve diğer uluslararası insan hakları standartlarında belirtilen bütün insan haklarının herkes tarafından kullanıldığı bir dünyanın oluşturulması amacıyla katkıda bulunmaktır” [21]

Finansman

Uluslararası Af Örgütü maddi gelirlerinin, büyük çoğunluğunu üyelik gelirleri ve bağışlarla finanse edildiğini ve hükümetlerden veya devlet kuruluşlarından bağış kabul etmediğini söylemektedir. UAÖ sitesinde;

    "Bu kişisel ve bağımsız bağışlar, UAÖ’ün tüm hükümetlerden, siyasi ideolojilerden, ekonomik çıkarlardan veya dinlerden tam bağımsız hareket etmesini sağlamakta. Hükümetlerden veya siyasi partilerden insan hakları araştırmaları için herhangi bir fon aramıyor ve kabul etmiyoruz ve yalnızca dikkatli bir şekilde incelenmiş işletmelerden destek kabul ediyoruz. Bireylerin bağışlarına yol açan etik kaynak yaratma yoluyla, evrensel ve bölünmez insan haklarını savunmamızda kararlı ve tereddütsüz durabiliyoruz. " [22]




Sınır Tanımayan Doktorlar Örgütü

Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü

Dünya Yazarlar Birliği

Yeşil Barış (Greenpeace )

İnsan Hakları İzleme Örgütü ( Human Right Watch)

Dünya Ticaret Örgütü (WTO)

İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT)

Uluslararası İnsan Hakları Federasyonu (FIDH)

Uluslararası Göç Örgütü (IOM)

Dünya Barış Konseyi (WPC)

Uluslararası Göç Politikaları Geliştirme Merkezi (ICMPD)

Dünya Doğayı Koruma Vakfı (WWF)

Dünya Su Konseyi (WWC)

Uluslararası Vakıflar

Fulbright Programı

Soros Vakıfları

Ortadoğu Barış Vakfı

Friedrich Ebert Vakfı

Ödül Komiteleri

Nobel Ödülü

Oscar Ödülü

Uluslararası Pen Kulübü

Grammys Ödülü

Soğuk Savaş Sonrası Uluslararası İlişkilerin Temel Sorunları

"Tarihin Sonu" Tezi

John J. MEARSHEİMER- Geleceğe Dönüş: Soğuk Savaş Sonrasında Avrupa'da İstikrarsızlık

Medeniyetler Çatışması

Uluslararası İnsancıl Hukuk

Bağımsız Türk Cumhuriyetleri

Yükselen Güçler

Orta Doğu: Kalkınma ve Demokrasi Arayışı

İllegal Küresel Ekonomi

Göç ve Turizm

Ulus-Ötesi Şirketler

Gıda ve Açlık

Petrol ve Enerji

Çevre

Terörizm

Yeşilköy

Giga-Tosk Arnavutçası

Özyönetim

Rumeli

Mahmut Muhtar Paşa (Katırcıoğlu)

Abdullah Paşa (Kölemen)

Ahde Vefa İlkesi

Kolektif Güvenlik Anlaşması Örgütü (KGAÖ)

Avrasya Ekonomik Topluluğu

Avrasyacılık

Jeopolitik

Nikolai Trubetzkoy

Yakın Çevre Doktrini

Heartland

Rimland

Gül Devrimi

Atlantikçilik

Halford J. Mackinder

Nomenklatura

Petr Savitsky

Üçüncü Roma Teorisi

Pomak

Millet Sistemi

Ortodoksluk

Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti

Kopenhag Kriterleri

Sosyalizm

İkinci Dünya Savaşı

Katoliklik

1919 Paris Barış Konferansı

NATO

Le Corbusier

Manaki Kardeşler

Lady Montagu

İbrahim Müteferrika

İrredentizm

Dört Özgürlük Konuşması

Erasmus Programı

Güneydoğu Avrupa İşbirliği Süreci

İlerleme Raporları

Avrupa Komisyonu 2018 İlerleme Raporu

Richard Holbrooke

Banja Luka

Carl Bildt

Franjo Tudjman

Pax Americana

Immanuel Wallerstein

Zbigniew Brzezinski

Üç Vilayet

Divide et İmpera

En Çok Gözetilen Ulus

Sokullu Mehmed Paşa

Kızılhaç

Fukuyama

Kosova Sorunu

Roma Yürüyüşü

Drina Köprüsü

Siyasi Güç

Gazprom

Warren Zimmermann

  1. Join.Amnesty International. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org/en/get-involved/join/#:%7E:text=7%20million%20people,strengthen%20our%20calls%20for%20justice.
  2. Who We Are. Amnesty International. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org/en/who-we-are/
  3. Amnesty International’s Statute. (n.d.). Amnesty International. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org/en/about-us/how-were-run/amnesty-internationals-statute/
  4. Çalışma Alanları - Uluslararası Af Örgütü. (n.d.). Uluslararası Af Örgütü. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org.tr/calisma-alanlari
  5. Stichting Praemium Erasmianum. (2019, July 22). Amnesty International. Praemium Erasmianum Foundation. https://erasmusprijs.org/en/laureates/amnesty-international/#:%7E:text=Amnesty%20International%20is%20based%20on,based%20on%20this%20guiding%20principle.
  6. Award ceremony speech. (n.d.). NobelPrize.Org. Retrieved December 16, 2020, from https://www.nobelprize.org/prizes/peace/1977/ceremony-speech/
  7. Amnesty International | Learning to Give. (n.d.). Learning To Give. Retrieved December 16, 2020, from https://www.learningtogive.org/resources/amnesty-international
  8. Amnesty International - Facts. (n.d.). NobelPrize.Org. Retrieved December 16, 2020, from https://www.nobelprize.org/prizes/peace/1977/amnesty/facts/
  9. Who We Are. Amnesty International. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org/en/who-we-are/
  10. ABDULHAKİMOĞULLARI, E., & KEDİKLİ, U. (2005). BİR HÜKÜMET DIŞI KURULUŞ MODELİ OLARAK ULUSLARARASI AF ÖRGÜTÜ VE İNSAN HAKLARININ GELİŞİMİNE KATKISI. Retrieved December 16, 2020, from file:///Users/apple/Downloads/44-Article%20Text-495-1-10-20061229.pdf
  11. Ci̇ci̇oğlu, F , Bostancı, B . (2017). Uluslararası Sistemde Hükümet dışı Örgütlenmelerin Etkinliği: Uluslararası Af Örgütü Örneği . Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi , 4 (11) , 47-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/52677/694341
  12. Ci̇ci̇oğlu, F , Bostancı, B . (2017). Uluslararası Sistemde Hükümetdışı Örgütlenmelerin Etkinliği: Uluslararası Af Örgütü Örneği . Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi , 4 (11) , 47-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/52677/694341
  13. Ci̇ci̇oğlu, F , Bostancı, B . (2017). Uluslararası Sistemde Hükümetdışı Örgütlenmelerin Etkinliği: Uluslararası Af Örgütü Örneği . Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi , 4 (11) , 47-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/52677/694341
  14. Ci̇ci̇oğlu, F , Bostancı, B . (2017). Uluslararası Sistemde Hükümetdışı Örgütlenmelerin Etkinliği: Uluslararası Af Örgütü Örneği . Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi , 4 (11) , 47-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/52677/694341
  15. Ci̇ci̇oğlu, F , Bostancı, B . (2017). Uluslararası Sistemde Hükümetdışı Örgütlenmelerin Etkinliği: Uluslararası Af Örgütü Örneği . Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi , 4 (11) , 47-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/asead/issue/52677/694341
  16. Uluslararası Af Örgütü Genel Sekreteri görevinden ayrılıyor. (2015, April 22). Uluslararası Af Örgütü. https://www.amnesty.org.tr/icerik/uluslararasi-af-orgutu-genel-sekreteri-gorevinden-ayriliyor
  17. Biz kimiz? (n.d.). Uluslararası Af Örgütü. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org.tr/icerik/biz-kimiz
  18. ABDULHAKİMOĞULLARI, E., & KEDİKLİ, U. (2005). BİR HÜKÜMET DIŞI KURULUŞ MODELİ OLARAK ULUSLARARASI AF ÖRGÜTÜ VE İNSAN HAKLARININ GELİŞİMİNE KATKISI. Retrieved December 16, 2020, from file:///Users/apple/Downloads/44-Article%20Text-495-1-10-20061229.pdf
  19. Türkiye Şubesi. (n.d.). Uluslararası Af Örgütü. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org.tr/icerik/turkiye-subesi
  20. Özlem Dalkıran. (2020, March 2). Front Line Defenders. https://www.frontlinedefenders.org/tr/profile/ozlem-dalkiran
  21. Uluslararası Af Örgütü. (n.d.). ULUSLARARASI AF ÖRGÜTÜ TÜRKİYE ŞUBESİ TÜZÜĞÜ. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org.tr/public/uploads/files/ULUSLARARASI%20AF%20%C3%96RG%C3%9CT%C3%9C%20T%C3%9CRK%C4%B0YE%20%C5%9EUBES%C4%B0%20T%C3%9CZ%C3%9C%C4%9E%C3%9C.pdf
  22. Finances and Pay. (n.d.). Amnesty International. Retrieved December 16, 2020, from https://www.amnesty.org/en/about-us/how-were-run/finances-and-pay/