Sert Güç
Sert Güç (Hard Power) kavramı, bir devletin askeri veya ekonomik gücünü kullanarak başka bir devletin davranışları üzerinde değişiklik yapabilme gücüne denir. Uluslararası İlişkiler teorisyeni Joseph Nye'ye göre başka bir devleti, davranışında değişiklik yapmaya zorlamak için de baskı veya tehditlere ihtiyaç vardır. Sert güç; askeri müdahaleye, baskıcı diplomasiye ve ekonomik yaptırımlara dayanmaktadır. Bu gücün kullanımı için ise silahlı kuvvetler veya ekonomik kaynaklar gibi somut güç kaynaklarının olması gerekmektedir. Dolayısıyla, 1939'da Almanya'nın Polonya'yı işgal etmesi, Birinci Körfez Savaşı'nın ardından 1991'de Irak'a yönelik Birleşmiş Milletler'in yapmış olduğu ekonomik yaptırımlar ve ABD’nin 2003 yılında askeri güç kullanarak Irak’ı işgal etmesi sert güç kullanımın en temel örneklerindendir.
Sert Güç Nedir?
Sert Gücün kökenleri oldukça eski zamanlara uzanmaktadır. Yaklaşık 400 yıl önce Niccolò Machiavelli 'nin "Il Principe" adlı eserinde, İtalya’daki prenslere iyi bir lider olabilmek için zulüm ve korku politikalarını öğütlemesiyle öne sürdüğü askeri güç, 1939’da İngiliz realist E.H.Carr’ın uluslararası gücü; askerî, ekonomik ve fikirler üstündeki güç olarak üç kategoriye ayırması ile uluslararası ilişkiler disiplininde bilimsel bir yaklaşım kazanmıştır. [1] Sert güç, klasik yaklaşımın ön planda olduğu güç şeklidir ve klasik yaklaşıma göre askeri güç, gücün diğer formlarına hükmeder ve askeri güç kapasitesi yüksek olan devletler, dünya meselelerini kontrol etmektedir. [2] Uluslararası politikada, güç bir devletin diğer bir devletin davranışlarını etkileme yetisidir. Bu yetiyi kullanma yöntemleri ise, tehdit/cezalandırma, ödüllendirme ve Yumuşak Güç'tür. Tehdit ve ödüllendirme ise sert güce aittir. Sert güç ilk olarak askeri gücü temsil etmektedir. Bu askeri gücün davranışları zorlama, caydırma ve korumadır. Bu davranışları gerçekleştirmek için gereken temel araçlar ise tehdit ve kuvvettir. Devletler, tehlikeli devletlere karşı koymak, kısa sürede etkili sonuç almak veya karşı tarafı korkutmak için askeri güçlerini kullanırlar. Ekonomik gücü kullanmak ise, daha basit ama daha uzun sürelidir. Devletler diğer devletlere ambargo koyabilir, rüşvet veya yardım dağıtabilir veya borçlandırarak ekonomik gücünü kullanabilir.
Joseph Nye’ ye göre; askeri güç ile ekonomik güç başkalarının fikirlerini değiştirmek için kullanılabilen sert komuta gücüne birer örnektir ve sert güç, "Başkalarının sizin isteğinizi yerine getirmesini sağlamak için ekonomik ve askeri gücün havuç ve sopaların kullanma yeteneğidir." (“The ability to use the carrots and sticks of economic and military might to make others follow your will.”) [3] Burada “havuç” (carrot) ticaret engellerinin azaltılması, bir ittifak teklifi veya askeri koruma vaadi gibi ikna yollarıdır. Öte yandan, "sopa"(sticks), zorlayıcı diplomasi kullanımı, askeri müdahale tehdidi veya ekonomik yaptırımların uygulanmasını içeren tehditlerdir. ’
Örnekleri
Sert gücün en bariz uygulamalarından biri askeri müdahalenin kullanılmasıdır. En basit şekilde devletin, hedeflerine ulaşmak için askeri gücünü kullanması gerekir. Yirminci yüzyılda sert güç ile ilgili birçok örnek vardır: Boxer Ayaklanması'nı bastırmak için 8 Ülke İttifakı'nın 1900'de Çin'i işgali; Almanya'nın 1939'da Polonya'yı işgal etmesi; 1979'da Sovyetler Birliği'nin Afganistan'ı işgal etmesi; ABD’nin 2003’te Irak’ı işgal etmesi. Bunlar, bir devletin hedeflerine ulaşmak için ordunun kullanımının sayısız örneklerinden yalnızca birkaçıdır.
Bununla birlikte, ekonomik baskı ve yaptırımlarda bir devletin kullandığı zorlayıcı güçlerden birisidir. 20. yüzyılın ikinci yarısında Küba, İran ve Irak gibi ülkelerdeki ABD ticaret ambargoları, bu tür sert güç uygulamalarının en önemli örneklerini göstermektedir. Örneğin, 1995 İran Yaptırım Yasası, İran’ın nükleer programına ve Hizbullah, Hamas ve Filistin İslami Cihadı gibi örgütleri finanse ettiği iddiasına yanıt olarak uygulandı. Yaptırımlar, İran'ın petrol sahalarına ve altyapısına yapılan yatırımı sınırlamak için tasarlandı. Böylelikle, İran ekonomisinin kilit sektörlerinden biri olan petrolün gelişimini engelleyerek ABD, İran'ı herhangi bir düşmanca faaliyette bulunmaktan caydırmayı umuyordu.
2020 Askeri Alanda En Güçlü Ülkeler
Aşağıdaki nihai "Global Firepower" sıralaması, askeri güç ve mali durumlardan lojistik yeterlilik ve coğrafyaya kadar değişen kategorilerle belirli bir ülkenin PowerIndex ('PwrIndx') puanını belirlemek için 50'den fazla bireysel faktörden yararlanmaktadır. Türkiye'nin 11. sırada yer aldığı listede, askeri anlamda en güçlü 10 ülke;
1. Amerika Birleşik Devletleri
2. Rusya
3. Çin
4. Hindistan
5. Japonya
6. Güney Kore
7. Fransa
8. İngiltere
9. Mısır
10. Brezilya
olmuştur. [4]
Hazırlayan: Gülin Sena Esen
Daha Fazla Bilgi İçin Önerdiğimiz Youtube Videoları:
1. Joseph Nye: Hard-Power Skills --> https://www.youtube.com/watch?v=bSZ6GfKGqFI
2. Joseph Nye - Global power shifts: hard power, soft power and smart power --> https://www.youtube.com/watch?v=JsE_1sY0lfU
3. Hard, Soft, Smart Power --> https://www.youtube.com/watch?v=yYau1EgcFG8
- ↑ Aydoğan, B. (2011). RAPOR: GÜÇ KAVRAMI VE KAMU DİPLOMASİSİ. 1. Bölüm: Güç Kavramı, 1–43. https://www.politikadergisi.com/sites/default/files/guc_kavrami_ve_kamu_diplomasisi_-_bekir_aydogan-pdf.pdf
- ↑ Yatağan, A. G. (2018, December). SERT GÜÇ UNSURLARININ YUMUŞAK GÜÇ ARACI OLARAK ETKİLERİ. Dergi Park. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/590400
- ↑ Nye, Joseph S. Power in the Global Information Age: From Realism to Globalization. London, New York: Routledge, 2004.
- ↑ 2020 Military Strength Ranking. (n.d.). Www.Globalfirepower.Com. Retrieved January 10, 2021, from https://www.globalfirepower.com/countries-listing.asp