"Realizm" sayfasının sürümleri arasındaki fark
(Sayfa düzeni.) |
Dikmenselin (mesaj | katkılar) |
||
1. satır: | 1. satır: | ||
=[[Temel Aktörler, Kavramlar ve Temel Varsayımlar]]= | =[[Temel Aktörler, Kavramlar ve Temel Varsayımlar]]= | ||
+ | ===[[Realizmde Dört Temel Önerme]]=== | ||
+ | 1) Büyük güçler, dünya siyasetinin ana aktörleridir ve anarşik bir sistemde yer almaktadırlar. Devletler arasındaki ilişkileri kontrol edecek yüksek bir otorite yoktur ve bu da uluslararası sistemde anarşiye yol açar. <ref>Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020</ref> | ||
+ | |||
+ | 2) Devletlerin amacı hayatta kalmaktır. Devletler, bölgesel bütünlüklerini ve siyasi iç düzenini koruma çabasındadır.<ref>Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020</ref> | ||
+ | |||
+ | 3) Devletler, hayatta kalma olasılıklarını maksimize edecek stratejiler üretebilen rasyonel aktörlerdir.<ref>Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020</ref> Kendi çıkarları için hareket ederler. | ||
+ | |||
+ | 4) Tüm devletler, biraz saldırgan askeri güç kapasitesine sahiptir.<ref>Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020</ref> Diğer bir değişle, her devlet, komşusuna bir miktar zarar verme gücüne sahiptir. | ||
+ | |||
+ | =[[Klasik Realizm]]= | ||
+ | Realizm, 2500 yıla dayanan bir düşünce birliğidir.<ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> Bu geleneğin baş düşünürleri olan Thucydides, Niccolo Machiavelli, Carl von Clausewitz ve Hans J. Morgenthau yerel, bölgesel ve uluslararası düzeylerde düzen, adalet ve değişim sorunlarıyla ilgilendiler. <ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> | ||
+ | |||
+ | Realizm, insanların bencillik, güç ve iktidar hırsıyla hareket ettiğini savunur. Devlet realistler için önemlidir ve öncelik ulusal çıkar olmalıdır. Realizm, devletlerin güvenliğine odaklanır. Realizmin teorik çerçevesi içinde güvenlik, askeri güç ve devletler arasında iktidar dağılımı konuları altında değerlendirilmiştir. | ||
+ | |||
+ | Uluslararası sistemde, devletler kendi güvenliğini sağlamak zorundadır. Realistler, her devlet aktörünün kendi refahını ve hayatta kalmasını sağlamaktan sorumlu olduğunu savunurlar. Devletlerin hayatta kalması askeri yeteneklere ve diğer devletlerle ittifaklara bağlıdır. <ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> Ancak devletler zorunda kalmadıkça işbirliği yapmaz, realist devletler kısa vadeli ittifaklar yapar. Çünkü realistler için her devletin çıkarları önemlidir ve her devlet potansiyel olarak birbirinin düşmanıdır. | ||
+ | |||
+ | Realistlere göre, uluslararası ilişkilerin temeli güç mücadelesidir. Güç, diğer devletlere göre yetenek olarak tanımlanır. <ref> Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> Devletlerin neden gücü istediği sorusuna ise realistler, insan doğasından kaynaklı olduğu cevabını verirler. <ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> Ayrıca devletin güvenliğinin güç faktörlerine bağlı olduğu bu sistemde güvenlik, askeri gücün maksimize edilmesiyle sağlanmaktadır. | ||
+ | |||
+ | Liderlerin güvenliği sağlama amacıyla hareket etmeleri uluslararası tansiyonu yükseltir. <ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> Morgenthau güç dengesinin savaşların önüne geçemese de büyük, küçük devletlerin oluşumunu engellediğini savunur.<ref> Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 </ref> | ||
+ | |||
+ | =[[Neo-Realizm]]= | ||
+ | |||
+ | |||
+ | {{Kaynakça}} | ||
+ | |||
+ | Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 | ||
+ | Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020 | ||
+ | Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020 | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
===[[Realizm'de Güç Kavramı]]=== | ===[[Realizm'de Güç Kavramı]]=== | ||
===Realizm'de Sistem=== | ===Realizm'de Sistem=== | ||
− | |||
===[[Savunmacı Realizm ve Saldırgan Realizm]]=== | ===[[Savunmacı Realizm ve Saldırgan Realizm]]=== | ||
00.39, 25 Eylül 2020 tarihindeki hâli
Temel Aktörler, Kavramlar ve Temel Varsayımlar
Realizmde Dört Temel Önerme
1) Büyük güçler, dünya siyasetinin ana aktörleridir ve anarşik bir sistemde yer almaktadırlar. Devletler arasındaki ilişkileri kontrol edecek yüksek bir otorite yoktur ve bu da uluslararası sistemde anarşiye yol açar. [1]
2) Devletlerin amacı hayatta kalmaktır. Devletler, bölgesel bütünlüklerini ve siyasi iç düzenini koruma çabasındadır.[2]
3) Devletler, hayatta kalma olasılıklarını maksimize edecek stratejiler üretebilen rasyonel aktörlerdir.[3] Kendi çıkarları için hareket ederler.
4) Tüm devletler, biraz saldırgan askeri güç kapasitesine sahiptir.[4] Diğer bir değişle, her devlet, komşusuna bir miktar zarar verme gücüne sahiptir.
Klasik Realizm
Realizm, 2500 yıla dayanan bir düşünce birliğidir.[5] Bu geleneğin baş düşünürleri olan Thucydides, Niccolo Machiavelli, Carl von Clausewitz ve Hans J. Morgenthau yerel, bölgesel ve uluslararası düzeylerde düzen, adalet ve değişim sorunlarıyla ilgilendiler. [6]
Realizm, insanların bencillik, güç ve iktidar hırsıyla hareket ettiğini savunur. Devlet realistler için önemlidir ve öncelik ulusal çıkar olmalıdır. Realizm, devletlerin güvenliğine odaklanır. Realizmin teorik çerçevesi içinde güvenlik, askeri güç ve devletler arasında iktidar dağılımı konuları altında değerlendirilmiştir.
Uluslararası sistemde, devletler kendi güvenliğini sağlamak zorundadır. Realistler, her devlet aktörünün kendi refahını ve hayatta kalmasını sağlamaktan sorumlu olduğunu savunurlar. Devletlerin hayatta kalması askeri yeteneklere ve diğer devletlerle ittifaklara bağlıdır. [7] Ancak devletler zorunda kalmadıkça işbirliği yapmaz, realist devletler kısa vadeli ittifaklar yapar. Çünkü realistler için her devletin çıkarları önemlidir ve her devlet potansiyel olarak birbirinin düşmanıdır.
Realistlere göre, uluslararası ilişkilerin temeli güç mücadelesidir. Güç, diğer devletlere göre yetenek olarak tanımlanır. [8] Devletlerin neden gücü istediği sorusuna ise realistler, insan doğasından kaynaklı olduğu cevabını verirler. [9] Ayrıca devletin güvenliğinin güç faktörlerine bağlı olduğu bu sistemde güvenlik, askeri gücün maksimize edilmesiyle sağlanmaktadır.
Liderlerin güvenliği sağlama amacıyla hareket etmeleri uluslararası tansiyonu yükseltir. [10] Morgenthau güç dengesinin savaşların önüne geçemese de büyük, küçük devletlerin oluşumunu engellediğini savunur.[11]
Neo-Realizm
Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020 Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020 Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
Realizm'de Güç Kavramı
Realizm'de Sistem
Savunmacı Realizm ve Saldırgan Realizm
Entellektüel Öncüler ve Etkileri
Thucydides
Niccolò Machiavelli
Thomas Hobbes
Hans Morgenthau
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Lebow, R.N. (1994) The long peace, the end of the cold war, and the failure of realism. International Organization, 48, pp 249-277 Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Structural Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 77-93. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020
- ↑ Dunne, T., Kurki, M., ve Smith S. (2007) Classical Realism. International Relations Theories: Discipline and Diversity. 59-76. Erişim Tarihi: 21.09.2020