Marshall Planı
İkinci dünya Savaşı sonrası 1947 yılında ABD tarafından önerilen bir ekonomik yardım paketidir. 1948-1951 yılları arasında yürürlüğe konmuş, anti-komünist hedefleri olan bir pakettir. Bu yardım paketinden 16 tane ülke yararlanmıştır. İkinci dünya Savaşı sonrası ağır asker kayıpları ve ekonomik kayıplar vermiş olan Avrupa ülkeleri bozulan ekonomileri dolayısıyla Sovyetler Birliğine doğru bir yaklaşım sergiliyorlardı. Sovyetler Birliği’nin yapmış olduğu komünizm propagandaları da bu durumu etkiliyordu. Bunun üzerine ABD 16 ülkeye 15 milyarlık dolarlık bir yardımda bulunmuştur ama bu da yeterli olamamıştır. Bunun üzerine ABD yeni arayışlar içine girmişti. Dönemin Dışişleri Bakanı George Marshall, 5 Haziran 1947’de Harvard Üniversitesinde verdiği bir nutukta ‘’Marshall Planı’nı’’ sundu. Bu nutuğa göre; Avrupa ülkeleri her şeyden önce kendi aralarında bir ekonomik işbirliğine girişmelilerdi ve birbirlerinin eksiklerini kendileri tamamlamalılardı. Bu genel işbirliği sonunda bir açık ortaya çıktığında Amerika, bu açığın kapatılması için yardım teklif etmeliydi. Bunun içinde Avrupa ülkeleri öncelikle bir işbirliği programı yapmalılardı.’’ İlkesi benimsenmiştir.[1] ABD Kongresi Marshall Planını 11 Eylül 1947 de onaylamıştır. Dışişleri Bakanı tarafından hazırlanan Avrupa Telafi Programı ‘’Marshall Planı’’ olarak adlandırılmaktadır.[2]