Post-modernite

TUİÇ Sözlük sitesinden
Ersin Kopuz (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 23.45, 20 Aralık 2022 tarihli sürüm
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Post-modernite , “şimdi, yeni” anlamlarına gelen “modernite” ve “sonrası” anlamına gelen “post” kelimelerinin birleşimiyle oluşmuştur. Kelime anlamı olarak “modernite sonrası” anlamına gelmektedir. Post-modernite kavramının tam olarak net bir karşılığı yoktur[1]. Post-modernite, modernliğin sonlanması ile ortaya çıkmış olan bir durumdur. Bu durum, modern toplumun alışkanlıkları ve davranış biçimlerinin umutlu görünmediği bir dönem olarak düşünülür[2].


Literatüre incelendiğinde, çoğunlukla sanat, mimari, edebiyat, tarih alanlarında bu kavram ile karşılaşılır. 1950-60’larda modern edebiyata karşı yeniyi temsil eden post-modernite, sonrasında 1970’lerde mimari alanda da aynı şekilde yeniyi temsil ederken kullanılmıştır. İkinci Dünya Savaşı sonrasında da toplumun bilgiye dayalı ekonomilerinden bahsetmek üzere kullanılmıştır[3]. Daha çok post-modernizmin toplumsal ve kültürel yansımalarını ifade etmek için kullanıldığı öne sürülmektedir. Modern toplum ve kültürün içine girmiş olduğu yeni durumu simgeleyen post-modernite kavramıyla birlikte, yeni düzende üretim yerine tüketim, bütünün yerine parçalanma, yüksek kültür yerine popüler kültürün hakim olduğunu gözlenmektedir[4].

  1. Mevlüt Altıntop, “Zygmunt Bauman’ın Akışkan Modernite Yaklaşımının İletişim Olgusuna Yansıması” , Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, 2021, s. 29.
  2. Mehmet Emin Şimşek, “Moderniteden Postmoderniteye Uzanan Bir Köprü: Zygmunt Bauman” Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, 2014, s. 44.
  3. Yaşar Özdemir, Elif Özdemir, Ufuk Aktaş, “Postmodernite ve Etnisite” Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2008, s. 329. (erişim 18.02.2010)
  4. Fatih Akyüz, “Bauman ve Postmodernite” , İçtimaiyat Dergisi, 4/1, 2020, s. 82.