"Uluslararası İlişkiler" sayfasının sürümleri arasındaki fark
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
| 27. satır: | 27. satır: | ||
====[[Meşruiyet]]==== | ====[[Meşruiyet]]==== | ||
| − | Meşruiyet (Latince 'yasallığı | + | |
| + | |||
| + | Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir [[rejim]] veya [[düzen]]e buyurucu veya bağlayıcı karakter verir, böylece [[iktidar]]ı [[otorite]]ye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şey yasallığın [[yönetim]]e saygı duyulmasını veya vatandaşların itaat etme görevini görevini garanti etmesider. | ||
| + | Fakat meşruiyet [[siyaset felsefesi]]nde ve [[siyaset bilimi]]nde farklı şkilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır; bir başka deyişle 'hükmetme hakkına' duyulan inançtır. <ref> Heywood,Andrew(2012). Siyasetin Temel Kavramları.Adres Yayınları:Ankara </ref> | ||
====[[Otorite]]==== | ====[[Otorite]]==== | ||
02.27, 19 Ocak 2018 tarihindeki hâli
Uluslararası İlişkiler Ana Başlıkları
Bu sayfada aklımıza geldikçe ULİ başlıklarını ekliyoruz.
Uluslararası İlişkiler Tarihi
Uluslararası İlişkilerin Kavramsal ve Kuramsal Çerçevesi
Uluslararası İlişkilerin Temel Kavramları
Devlet ve Egemenlik
Ülke Toprağı
İnsan Topluluğu
Hükümet
Egemenlik
Emperyalizm
Kriz
Güç
Çıkar
Küreselleşme
Machiavelli ve Devlet Egemenliği
Hegemonya
Hegemonya(Yunancada "lider" anlamındaki hegemonia sözcüğünden gelmektedir.) en basit anlamıyla, sistemin bir öğesinin diğerleri üzerinde üstün olması ya da hüküm sürmesidir. Örneğin bir birlik, konfederasyon ya da bölge içinde hakim olan bir devletin, hegemonya kullandığı söylenebilir. Marksist teoride terim daha teknik ve özel bir anlamda kullanılmaktadır. Antonio Gramsci'nin (1891-1937) eserlerinde hegemonya, hakim bir toplumsal sınıfın, zor kullanımına bir alternatif olarak, boyun eğdirdiği kişilerin rızasını kazanarak iktidarı kullanma yeteneğini ifade etmektedir. Hegemonya, zorlayıcı olmayan bir sınıf yönetim biçimi olarak genelde, burjuva değerlerinin ve inançlarının bütün topluma yayılması yoluyla işleyen kültürel ya da ideolojik bir süreç olarak anlaşılmaktadır. Ancak hegemonya siyasal ve ekonomik bir boyuta da sahiptir: Rıza, ücretlerin artırılması ya da siyasal veya toplumsal reformla manipüle edilebilir.[1]
Meşruiyet
Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir rejim veya düzene buyurucu veya bağlayıcı karakter verir, böylece iktidarı otoriteye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şey yasallığın yönetime saygı duyulmasını veya vatandaşların itaat etme görevini görevini garanti etmesider. Fakat meşruiyet siyaset felsefesinde ve siyaset biliminde farklı şkilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır; bir başka deyişle 'hükmetme hakkına' duyulan inançtır. [2]