Temel İnsan Hakları (fundamental human rights)
İnsan haklarının geniş kapsamı içerisinde, insanoğlunun onuru ve değeri, kadın ve erkeğin eşit hakları, toplumsal ilerleme ve daha iyi yaşam standartları dikkate alındığında bazı insan haklarının özel öneme sahip olduğu kavramını yansıtan görüş. Bazı hakların kısıtlanamaz (non-derogable) niteliği bu görüşü destekler. Buna göre, 1966 tarihli Medeni ve Siyasi Haklar Uluslararası Sözleşmesi‘nin 4(1) Maddesi, “ulusun hayatını ve tehdit eden olağanüstü bir durumun meydana gelmesi” halinde bu haklardan derogasyona izin vermekle birlikte, Madde 6 (yaşam hakkı), Madde 7 (işkence), Madde 8(1) ve (2) (kulluk ve kölelik), Madde 11 (akitten doğan yükümlülüğün ihlali nedeniyle hapsedilme), Madde 15 (geriye dönük cezai sorumluluk), Madde 16 (kanun önünde kişi olarak tanınma) ve Madde 18’e (düşünce, vicdan ve din özgürlüğü) ilişkin bir derogasyonu yasaklar. Bununla beraber, bütün insan haklarının aynı temelde ve aynı vurguya sahip olarak adil ve eşit bir şekilde değerlendirilmesi ve evrensel, bölünemez, birbirine bağımlı ve birbiriyle ilişkili görülmesi yönünde bir eğilim vardır. [1]
- ↑ Göç Terimleri Sözlüğü, Uluslararası Göç Örgütü (IOM), 2.baskı, https://publications.iom.int/system/files/pdf/iml31_turkish_2ndedition.pdf