Bogomillik

Bir dini akım olan Bogomilizm, Ortaçağ’da Bulgaristan’da ortaya çıkmış, Avrupa’nın doğusunda ve batısında olmak üzere birçok Avrupa ülkesinde insan topluluklarını etkilemiştir. Hristiyanlığın temel anlayışına göre sapkın bir hareket olarak değerlendirilen bu mezhep, Bulgar Çarı I. Petro zamanında ortaya çıkmıştır. Mezhep’ in kurucusu Slavca Tanrı’nın sevdiği anlamına gelen Bogomil adlı bir köy papazıdır. Bu akımın muhalifleri, akımı benimseyenleri Albigenler, Poturlar ve Babunlar gibi farklı isimlerle nitelendirmişlerdir. Bu akımın mensupları, kendilerini Hristiyanlık dinine mensup olarak göstermelerine rağmen birçok konuda Hristiyanlık inancının gereklerinden farklı davranmışlardır. Örneğin, İsa’nın Tanrı’nın oğlu olmadığını, onun peygamber olduğunu düşünüyor, kilise hiyerarşisini ve dolayısıyla Papalık makamını ve Papa’nın otoritesini tanımıyorlardı. Bunun yanı sıra haç ve benzeri dini sembolleri de kabul etmiyorlardı. Bu davranışlarından dolayı Papalığın büyük tepkisiyle karşılaşan Bogomiller, engizisyon mahkemesinde idama mahkum edildiler. Bunun yanı sıra birçok Bogomil inancına mensup kişi işkenceye maruz kaldı veya sürgün edildi. Tüm bu olumsuzluklara rağmen yayılımını hızla sürdüren Bogomilizm, Bulgaristan sınırları dışına çıkarak 13. yüzyıl boyunca Bosna-Hersek’te etkili oldu. Bogomilizm, Osmanlı Devleti’nin 15. yüzyılda ki balkan fetihlerine kadar etkinliğini sürdürdü. Bu fetihlerden sonra Bogomiller kitleler halinde İslam dinine geçmişlerdir.