Uluslararası Hukukun Kaynakları

TUİÇ Sözlük sitesinden
Sabahat (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 08.09, 20 Ocak 2018 tarihli sürüm ("Geleneksel anlamda uluslararası hukuk, bağımsız devletler arasındaki savaş hukuku ve deniz hukuku gibi hukuki ilişkileri düzenleyen alan olarak tanı..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
(fark) ← Önceki hâli | Güncel sürüm (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Geleneksel anlamda uluslararası hukuk, bağımsız devletler arasındaki savaş hukuku ve deniz hukuku gibi hukuki ilişkileri düzenleyen alan olarak tanımlanmaktadır. [1] Nitekim Uluslararası Adalet Divanı, 7 Eylül 1927 tarihli Bozkurt-Lotus Davası’nda , “Uluslararası hukuk bağımsız devletler arasındaki ilişkileri düzenler” denilmiştir. [2] Türk literatürüne bakıldığında uluslararası hukukla eşdeğer olan pek çok kavrama yer verilmiştir. Günümüzde uluslararası hukuk kişisi olma niteliğine sahip uluslararası örgütler ve bireyleri göz önünde bulunduran modern yaklaşım açışından, uluslararası hukuk kişileri arasındaki ilişkileri düzenleyen hukuk şeklinde bir tanımlama daha uygun olacaktır. Devletler Umumi Hukuku, Devletler Hukuku, Milletlerarası Hukuk gibi terimlerin kullanıldığı görülmektedir. Uluslararası hukukunun kaynakları, andlaşmalar, örf ve adet hukuku, genel hukuk ilkeleri, yargı kararları ve doktrin olmakla beraber uluslararası örgüt kararları, soft law gibi diğer hukuk kaynakları da mevcuttur.

((Kaynakça))

  1. Epps, V. International Law, Durham, North Carolina: Carolina Academic Press, 4. Bası, 2009, s. 3.
  2. The Lotus Case, s. 18. Aksar, Temel Metinler ve Davalarla Uluslararası Hukuk, Ankara: Seçkin, 2017, s.314.