Immanuel Kant

TUİÇ Sözlük sitesinden
Dikmenselin (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 06.25, 12 Ekim 2020 tarihli sürüm ("Immanuel Kant, 22 Nisan 1724-12 Şubat 1804 tarihleri arasında yaşamış olan Alman filozoftur. On altı yaşına geldiği zaman Königsberg Üniversitesi..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
(fark) ← Önceki hâli | Güncel sürüm (fark) | Sonraki hâli → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Immanuel Kant, 22 Nisan 1724-12 Şubat 1804 tarihleri arasında yaşamış olan Alman filozoftur. On altı yaşına geldiği zaman Königsberg Üniversitesi’ne kaydoldu ve burada felsefe, fizik ve matematik eğitimi alarak belli konular üzerinde kendisini geliştirmeyi başarmıştır. 1755 yılında “Evrensel Doğal Tarih ve Cennetlerin Teorisi” adlı kitabını yazdı ve 1770 yılında profesör oldu. Alman felsefesinin kurucu isimlerinden biri olmuş ve felsefe tarihini kendisinden sonraki dönemini belirleyici olarak etkilemiştir. Kant, eleştirel felsefenin babası olarak kabul edilir. Kant'ın epistemoloji, metafizik ve etik alanındaki kapsamlı ve sistematik çalışmaları onu modern batı felsefesindeki en etkili figürlerden biri yapmıştır. Evrensel Doğa Tarihi'nde Kant, Güneş Sisteminin büyük bir gaz bulutundan oluştuğunu çıkardığı Nebular hipotezini ortaya koydu.

Özgürlük kavramı, Kant'ın ahlaki felsefesinde çok önemli bir yere sahiptir. Çünkü Kant'a göre insan, rasyonel bir varlık olarak, eylemlerinin belirleyicisi ve bu eylemlerin uygulanması açısından bir kanun koyucudur. İnsan bütün bunları yaparken başka bir yerden yapma emrini alan bir varlık değil, bu emri kendisinden alan bir varlıktır.

Eserleri

Kritik der reinen Vernunft (Saf Aklın Eleştirisi, 1781)

Prolegomena zu einer jeden künftigen Metaphysik (Gelecekte Bir Bilim Olarak Ortaya Çıkabilecek Her Metafiziğe Prolegomena, 1783)

Grundlegung zur Metaphysik der Sitten (Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi, 1785)

Kritik der praktischen Vernunft (Pratik Aklın Eleştirisi, 1788)

Kritik der Urteilskraft (Yargı Gücünün Eleştirisi, 1790)

Religion innerhalb der Grenzen der bloßen Vernunft (Salt Aklın Sınırları İçinde Din, 1793)

Metaphysik der Sitten (Ahlak Metafiziği, 1797)