Uluslararası Üretim ve Ticaret Yapısı

---

Uluslararası üretim ve ticaret yapısı devletler, uluslararası örgütler, iş çevreleri ve NGO'lar arasındaki ilişkilerden oluşmaktadır. Söz konusu aktörler hep birlikte neyin, nerede, kimler tarafından, nasıl, kim için ve hangi fiyata üretildiğiyle ilgili uluslararası kuralları ve normları etkilemekte ve yönetmektedirler. Ticaret uluslararası finans, teknoloji ve güvenlik yapılarıyla birlikte ulus-devletleri ve diğer aktörleri birbirleriyle ilişkilendirmekte, onlar arasındaki karşılıklı bağımlılığı ve karşılıklı faydaları artırmakta ve aynı zamanda onlar arasında çatışmalara neden olmaktadır.

ULUSLARARASI TİCARET

Uluslararası ticaret malların ve hizmetlerin, başka ülkelerin parası ya da malları ve hizmetleri karşılığında ulusal sınırların ötesine geçirilmesidir. Ticaret ülkeleri birbirine bağlar; ülkeler arasında önemli düzeyde ekonomik, siyasi ve sosyal karşılıklı bağımlılık ortaya çıkarır. Çoğu devlet açısından ticaret gelir ve istihdam olanakları üretmenin kolay yollarından biridir. Birçok gelişmekte olan ülke açısından da kalkınma planlarının önemli bir unsurudur. İleri derecede bütünleşmiş uluslararası ekonomi politikte devletler, ekonomileri açısından faydaları maksimize ve maliyetleri minimize etmek için ticareti düzenleme altına almak zorunda kalırlar. Bu şekilde devletler ekonomik hedeflerine ulaşmak için değişik politikalar oluşturma hakkını kendilerinde görürler ki bu durum ülkeler arasında gerginliklere neden olur. Bir devletin ticaret politikaları başka ülke açısından maliyeti sosyo-ekonomik uyum problemleri doğurabilir. Uluslararası kurallar ve süreçler oluşturulmasaydı içeriye dönük oluşturulan ticaret politikaları dünya genelinde üretim ve ticaret yapısına zarar verebilirdi.

Uluslararası Ticarete Yönelik Üç Perspektif

Ekonomik Liberaller

Ekonomik liberallerin ticaretle ilgili görüşlerinin temelinde on sekizinci yüzyıl sonlarında merkantilistlerin hatalı fikirlerine tepki veren Adam Smith ile David Ricardo'nun görüşleri bulunmaktadır. Smith elbette "bırakınız yapsınlar" politikasını önermekteydi. Ricardo ise bir adım ileri gitmiştir; onun karşılaştırmalı üstünlükler yasasıyla ilgili çalışmaları serbest ticaretin verimliliği arttırdığını ve herkesin durumunu iyileştirme potansiyeli taşıdığını ortaya koymuştur. Bireyler malları serbest piyasalarda alma ve satma özgürlüğüne sahip oldukları sürece malları kimin, nerede, nasıl ve hangi koşullarda ürettiği önemli değildi.

Karşılaştırmalı üstünlükler yasası bizi bir malı kendi üretmemiz halinde ortaya çıkacak maliyet ile başkalarından alınması halinde ödenecek miktar arasında karşılaştırma yapmaya ve ikisi arasında mantıksal ve etkin olan tercihte bulunmaya yönelmektedir.

Düşük düzeyde düzenlemeye tabi tutulmuş ticaret, ABD'nin ve Dünya Ticaret Örgütü'nün diğer üyelerinin desteklediği Washington Uzlaşısıyla bağlantılı politikaların ayrılmaz bir parçasıdır.