"Deneme sayfası" sayfasının sürümleri arasındaki fark

TUİÇ Sözlük sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
2. satır: 2. satır:
  
  
−
=Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti=  
+
=Kopenhag Kriterleri=
−
  Balkan Yarımadası'nda II. Dünya Savaşı'ndan sonra kurulmuştur. Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti, 1943′te yıkılan Yugoslavya Krallığı’nın 1963′te alınan kararla ismi son kez değişmiştir ve Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti olmuştur. 1992 yılına kadar hüküm süren Sosyalist Federal Cumhuriyettir. Devletin bulunduğu alanda bugün Bosna-Hersek, Sırbistan, Hırvatistan, Makedonya Cumhuriyeti, Karadağ, Slovenya ve Kosova bulunur.  Cumhuriyetin ilk başkanı Josip Broz Tito’dur. Ülke Soğuk Savaş döneminde Sosyalist olmasına rağmen tarafsız bir politika izlemiştir ve Bağlantısızlar Hareketi'nin kurucu üyelerinden biri olmuştur.   Yugosavya’da egemen ulus anlayışının engellenmesi amacıyla ülke Yugosavya, Slovenya, Hırvatistan, Bosna-Hersek, Karadağ, Sırbistan, Makedonya Federal Cumhuriyetleri ile Voyvodina ve Kosova özerk bölgelerinden oluşturuldu ve siyasi yapı ‘federalizm’ olarak belirlendi. 1974 Anayasası ile Tito ömür boyu devlet başkanı seçilmiştir. Tito’nun 1980’de ölümü tüm ülkeyi sarsmış ve 10 yıl sonra başlayacak olan iç savaşlara sebep olmuştu.Tito’nun ölümünden sonra Yugoslavya’yı oluşturan 6 federe cumhuriyetin cumhurbaşkanlarının devleti dönüşümlü olarak yönetti. Tito’nun ölümünden sonra Yugoslavya, sosyalist çizgiden kayarak Amerikan yanlısı politikalar izlemeye başlamıştı.  1980’lerin başında etkili olan Dünya Ekonomik Buhranı ülkeyi olumsuz etkilemiştir ve federe devletler arasındaki ekonomik farklılıklar aşırı milliyetçilerin harekete geçmesine neden olmuştur. Bu dönemden sonra ülke parçalanma sürecine doğru sürüklenmiştir. 1991 yılında Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin dağılmıştır ve bunun sonucunda yaşanan Doğu Bloku'nın çözülmesi  ülkede Yugoslavya Savaşları yaşanmasına neden olmuştur ve en nihayetinde ülke parçalanmıştır.
+
  22 Haziran 1993 tarihinde yapılan Kopenhag Zirvesi'nde, Avrupa Konseyi, Avrupa Birliği'nin genişlemesinin Merkezi Doğu Avrupa Ülkelerini kapsayacağını kabul etmiş ve aynı zamanda adaylık için başvuruda bulunan ülkelerin tam üyeliğe kabul edilmeden önce karşılaması gereken kriterleri de belirtmiştir. Bu kriterler siyasi, ekonomik ve topluluk mevzuatının benimsenmesi olarak üç ana başlığa ayrılmıştır. Siyasi kriterler de demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hakları ve azınlıklara saygı gösterilmesini ve korunmasını garanti eden kurumların varlığı ön plandadır. AB’ye üye olmak isteyen ülkeler, istikrarlı ve kurumsallaşmış bir demokrasinin sahip olması, hukuk devleti ve hukukun üstünlüğü, insan haklarına saygı kavramlarının içselleştirilmesi, azınlıkların korunması gibi dört ana kriterle değerlendirmeye alınacaktır. Avrupa Konseyi İnsan Hakları Sözleşmesinin tüm maddeleri ile çekincesiz kabul edilmiş olması, Avrupa Konseyi Çocuk Hakları Sözleşmesinin kabul edilmiş olması gibi özellikler dikkate alınmaktadır. Ekonomik kriterler de ise  işleyen bir pazar ekonomisinin varlığının yanında birlik içindeki piyasa güçleri ve rekabet baskısına karşı koyma kapasitesine sahip olunması önem arzetmektedir. Kopenhag Zirve sonuçlarına göre, ekonomi alanında işlevsel bir piyasa ekonomisinin varlığı kadar, AB içindeki piyasa güçleri ve rekabet baskısı ile başedebilme kapasitesi de aranmaktadır.  Topluluk mevzuatının benimsenmesi konusunda siyasi, ekonomik ve parasal birliğin amaçlarına uyma dahil olmak üzere üyelik yükümlülüklerini üstlenme kabiliyetine sahip olunması önemlidir. AB’nin siyasi birlik ile ekonomik ve parasal birlik hedeflerini kabul etmek ve AB’nin aldığı karalara ve uyguladığı yasalara uyum sağlamak gerekmektedir. “Kurumsallaşmış demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hak ve özgürlükleri ile azınlıkların korunması” nitelikleri Kopenhag kriterlerinin ana hatlarını meydana getirmektedir.

14.25, 18 Mart 2018 tarihindeki hâli


Kopenhag Kriterleri

22 Haziran 1993 tarihinde yapılan Kopenhag Zirvesi'nde, Avrupa Konseyi, Avrupa Birliği'nin genişlemesinin Merkezi Doğu Avrupa Ülkelerini kapsayacağını kabul etmiş ve aynı zamanda adaylık için başvuruda bulunan ülkelerin tam üyeliğe kabul edilmeden önce karşılaması gereken kriterleri de belirtmiştir.  Bu kriterler siyasi, ekonomik ve topluluk mevzuatının benimsenmesi olarak üç ana başlığa ayrılmıştır.  Siyasi kriterler de demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hakları ve azınlıklara saygı gösterilmesini ve korunmasını garanti eden kurumların varlığı ön plandadır. AB’ye üye olmak isteyen ülkeler, istikrarlı ve kurumsallaşmış bir demokrasinin sahip olması, hukuk devleti ve hukukun üstünlüğü, insan haklarına saygı kavramlarının içselleştirilmesi, azınlıkların korunması gibi dört ana kriterle değerlendirmeye alınacaktır. Avrupa Konseyi İnsan Hakları Sözleşmesinin tüm maddeleri ile çekincesiz kabul edilmiş olması, Avrupa Konseyi Çocuk Hakları Sözleşmesinin kabul edilmiş olması gibi özellikler dikkate alınmaktadır.  Ekonomik kriterler de ise  işleyen bir pazar ekonomisinin varlığının yanında birlik içindeki piyasa güçleri ve rekabet baskısına karşı koyma kapasitesine sahip olunması önem arzetmektedir. Kopenhag Zirve sonuçlarına göre, ekonomi alanında işlevsel bir piyasa ekonomisinin varlığı kadar, AB içindeki piyasa güçleri ve rekabet baskısı ile başedebilme kapasitesi de aranmaktadır.  Topluluk mevzuatının benimsenmesi konusunda siyasi, ekonomik ve parasal birliğin amaçlarına uyma dahil olmak üzere üyelik yükümlülüklerini üstlenme kabiliyetine sahip olunması önemlidir. AB’nin siyasi birlik ile ekonomik ve parasal birlik hedeflerini kabul etmek ve AB’nin aldığı karalara ve uyguladığı yasalara uyum sağlamak gerekmektedir. “Kurumsallaşmış demokrasi, hukukun üstünlüğü, insan hak ve özgürlükleri ile azınlıkların korunması” nitelikleri Kopenhag kriterlerinin ana hatlarını meydana getirmektedir.
"https://uliwiki.org/index.php?title=Deneme_sayfası&oldid=2270" adresinden alınmıştır.