"Meşruiyet" sayfasının sürümleri arasındaki fark
("Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir rejim vey..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu) |
Orhansengun (mesaj | katkılar) |
||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
| − | Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir [[rejim]] veya [[düzen]]e buyurucu veya bağlayıcı karakter verir | + | Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir [[rejim]] veya [[düzen]]e buyurucu veya bağlayıcı karakter verir.[[iktidar]]ı [[otorite]]ye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şeyin yasallığın [[yönetim]]e saygı duyması veya vatandaşların itaat etme görevini garanti etmesidir der. |
| − | Fakat meşruiyet [[siyaset felsefesi]]nde ve [[siyaset bilimi]]nde farklı | + | Fakat meşruiyet [[siyaset felsefesi]]nde ve [[siyaset bilimi]]nde farklı şekilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset Bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır. Bir başka deyişle “hükmetme hakkı”na duyulan inançtır. <ref> Heywood,Andrew(2012). Siyasetin Temel Kavramları.Adres Yayınları:Ankara </ref> |
{{Kaynakça}} | {{Kaynakça}} | ||
08.22, 21 Şubat 2018 tarihindeki hâli
Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir rejim veya düzene buyurucu veya bağlayıcı karakter verir.iktidarı otoriteye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şeyin yasallığın yönetime saygı duyması veya vatandaşların itaat etme görevini garanti etmesidir der. Fakat meşruiyet siyaset felsefesinde ve siyaset biliminde farklı şekilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset Bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır. Bir başka deyişle “hükmetme hakkı”na duyulan inançtır. [1]
- ↑ Heywood,Andrew(2012). Siyasetin Temel Kavramları.Adres Yayınları:Ankara