Berlin Antlaşması
Osmanlı tarihinde Doksan Üç Harbi diye bilinen Osmanlı-Rus Savaşı’ndan sonra 13 Temmuz 1878’de imzalanan antlaşmadır. Antlaşma Osmanlı Devleti’yle; Rusya, Almanya, Avusturya-Macaristan, İngiltere ve Fransa arasında imzalanmıştır.[1] Berlin Antlaşması sonuçları açısından Osmanlı Devleti için çok önemlidir. Bu anlaşma ile Osmanlı Devleti büyük bir yara almıştır. Anlaşmanın amacı Osmanlı Devleti’nin haklarını savunmaktan ziyade, Ayestefanos Antlaşması neticesinde Avrupa Uyumu’nu sıkıntıya düşürecek konuların görüşülmesiydi. Buna en güzel örnek olarak konferans devam ederken, Bismark’ın 1871 Sedan muharebesinde Fransa’dan kazandığı topraklar karşısında, Fransa’ya Tunus’u teklif etmesi gösterilebilir.[2] Berlin Antlaşması ile, Bulgar Krallığı üçe ayrılmıştır. Bu üç parçada Osmanlı Devleti’nin egemenlik hakları ciddi bir şekilde azalmıştır. Ayrıca Sırbistan, Romanya, Karadağ bu anlaşmayla bağımsızlıklarını kazanmışlardır. Anlaşma, Osmanlı Devleti’nin Balkanlardaki varlığının büyük bir bölümüne son vermiştir. Bunun yanı sıra yüzyıllardır bölgede yaşayan farklı etnik ve dini grupları da etkilemiştir.[3] Bu anlaşma sonucunda, Osmanlı Devleti’nin artık kendine yetemediği ve kendisini savunabilecek durumda olmadığı da anlaşılmıştır.
- ↑ Anonim, Berlin Antlaşması, < https://www.turkcebilgi.com/berlin_antla%C5%9Fmas%C4%B1 >, erişim: 25 Şubat 2018.
- ↑ Muhammet Said Nuhoğlu, Berlin Antlaşması 1878, < http://www.academia.edu/29664134/BERL%C4%B0N_KONFERANSI_1878 >, erişim: 26 Şubat 2018.
- ↑ Muhammet Said Nuhoğlu, Berlin Antlaşması 1878, < http://www.academia.edu/29664134/BERL%C4%B0N_KONFERANSI_1878 >, erişim: 26 Şubat 2018.