Kenneth N. Waltz
Kenneth Neal Waltz, Amerikalı siyaset bilimci ve eğitimci, uluslararası ilişkiler teorisinde neorealizmin temsilcisidir.
Hayatı ve Eğitimi
Waltz, 8 Haziran 1924’te Amerika Birleşik Devletlerinde dünyaya geldi. Doğduğu Michigan eyaletinde lise eğitimini tamamladıktan sonra Oberlin College’a girdi. Burada matematik ve ekonomi alanında okurken II. Dünya Savaşı başladı[1]. Waltz, Amerikan ordusunda görev yapmak için eğitimini yarıda bıraktı. Orduda önemli görevlerde bulundu, ABD’nin Japonya’yı işgali sırasında orduya hizmet etti[2]. Birkaç yıllık gecikme sonrasında, 1948 yılında Oberlin College’tan mezun oldu [1].
Bu süre zarfında ekonomiye ilgi duymaya başladı ve yüksek lisans eğitimini tamamlamak için Columbia Üniversitesi’ne girdi. Ancak yine fikir değiştirdi ve siyaset felsefesinden etkilenerek yüksek lisans tezini, William Thornton Rickert Fox’un gözetiminde yazdı [2].
1954 yılında doktora tezini yazarken akademik baskılar nedeniyle uluslararası ilişkiler alanına yöneldi. Dolayısıyla Waltz’un, ekonomi ve siyaset bilimi arasında gidip gelirken uluslararası ilişkilere geçiş yapması biraz dolambaçlı olduğu söylenebilir.
Uluslararası ilişkiler disiplinine damgasını vurmuş olan Waltz, 12 Mayıs 2013’te 88 yaşında hayata gözlerini yummuştur [1].
Kariyeri
1953-1957 yılları arasında Columbia Üniversitesi’nde Savaş ve Barış Araştırmaları Kürsüsünde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Daha sonra Swarthmore College’da çalışmak için Columbia’dan ayrıldı ve 1964 yılında kadar burada kaldı. 1968-1971 yılları arasında uluslararası siyaset teorisi geliştirmek için devletten destek aldı. 1971 yılında ise California Üniversitesinde çalışmaya başladı. Burada siyaset bilimi profesörü olarak atandı. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri bünyesinde Milli Harp Okulu, Hava Harp Okulu, Kara Harp Okulu ve Deniz Harp Okulu’nda dersler verdi. Bununla birlikte zaman zaman İngiltere, İtalya ve Avustralya’da da çeşitli okullarda ders verdi [1].
Neorealizm
Kenneth Waltz’un 1979’da yayımlanan “Theory of International Politics” isimli çalışması, uluslararası ilişkiler alanında yeni bir tartışmayı beraberinde getirmiştir. Bu çalışmasında uluslararası sistemin anarşik yapısının devletlerin davranışlarını sınırladığını iddia etmiştir.
Waltz’a göre farklı siyasal sistemler ve ideolojilere sahip olan devletlerin, benzer davranışlarda bulunmasının sebebi, uluslararası yapı ile ilgilidir.
İç siyasal sistemde hiyerarşi olduğundan emir ve itaat ilişkisi bulunmaktadır. Bu sistemde bireyler, hangi alanda uzmanlaşacaklarına kendileri karar verebilmektedir. Ancak uluslararası sistemin anarşik yapısından dolayı emir-itaat ilişkisi yoktur. Dolayısıyla uluslararası yapıda farklı yetenekleri bulunan devletler, birbirine benzemektedir.
Ayrıca Waltz’a göre uluslararası sistemin temel özelliği, güç dengesinin bulunmasıdır. Bu denge bozulsa bile sistem içerisinde bir şekilde yeniden kurulur. Dolayısıyla güç dengesi, sistemde süreklilik gösterir. Ancak iki kutupluluğun, çok kutupluluktan daha istikrarlı olduğunu savunur. Sistemdeki iki süper güç, daha ölçülü politikalar benimsediğinden iki kutuplu bir yapıda güçler arasında savaş çıkma olasılığı daha azdır.
Kısacası Waltz, uluslararası politikayı realist düşünürlerden oldukça farklı tanımlamıştır.
Eserleri
- Man, the State ve War: A Theoretical Analysis
- Foreign Policy and Democratic Politics: The American and British Experience
- The Use of Force: International Politics and Foreign Policy
- Theory of International Politics
- The Spread of Nuclear Weapons: A Debate
- Realism and International Politics
Hazırlayan: Yasemin Hilal SAYINER
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 The New York Times. "Kenneth N. Waltz, Who Helped Shape İnternational Relations As A Discipline Dies At 88."https://www.nytimes.com/2013/05/19/us/kenneth-n-waltz-who-helped-shape-international-relations-as-a-discipline-dies-at-88.html?pagewanted=all&_r=0
- ↑ 2,0 2,1 Peterson, Susan and Micheal J. Tierney, "Teaching and Research Practices, Views on the Discipline, and Policy Attitudes of International Relations Faculty at U.S. Colleges and Universities," College of William and Mary, (2005): 1-45.