Meşruiyet

Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir rejim veya düzene buyurucu veya bağlayıcı karakter verir, böylece iktidarı otoriteye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şey yasallığın yönetime saygı duyulmasını veya vatandaşların itaat etme görevini görevini garanti etmesider. Fakat meşruiyet siyaset felsefesinde ve siyaset biliminde farklı şkilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır; bir başka deyişle 'hükmetme hakkına' duyulan inançtır.