Minimal Devletler

Minimalizm (minarşizm, minimal devletçilik) mümkün olan en az yetkiye sahip bir durumu ifade eder. Siyaset felsefesinde, devletin görevlerinin bir anarşi biçimi haline gelmeden daha fazla azaltılamayacak kadar minimal olduğu bir terimdir. Minimal bir devlette, hükümetin sorumlulukları bireyleri baskı, dolandırıcılık ve hırsızlıktan korumak, mağdurlardan tazminat talep etmek ve ülkeyi yabancı saldırganlıktan korumakla sınırlıdır. Minimal bir devletteki tek devlet kurumu polis, yargı sistemleri ve ordu olacaktır. Minarşistler genellikle bırakınız yapsınlar (laissez-faire) yaklaşımının ekonomik refahı artıracağını düşünürler.

Bireyin en geniş özgürlük alanına sahip olmasını savunan klasik liberallerin idealidir. Negatif bir devlet görüşünü ifade etmektedir. Bireylerin en geniş özgürlük alanlarından faydalanmasını teşvik eder ve devletin sosyal hayata ya da ekonomiye en ufak etkisini reddeder. Devleti sadece koruma organı olarak görülmektedir. Ancak ve ancak tehdit olduğun da başvurulan bir gece bekçisi gibi görülmektedir. Devletin sınırlarını geriye doğru itme amacı vardır. Devletin görevi sadece bireylerin başka bireylerin özgürlüklerini kısıtlamasını engellemek, güvenliği sağlamak ve anayasayı yürürlükte tutmaktır. Bu görüşe göre, devlet dahili düzeni devam ettirmek için vardır. Özel vatandaşlar arasında yapılan sözleşmeleri ve gönüllü anlaşmaların uygulanması aynı zaman da dıştan gelecek saldırılara karşı koruma ve savunma yapması geriye kalan her şeyin beşeri faktörlerle düzene oturacağına inanılır.

1980'li yıllara gelindiğinde devletin birçok soruna çözüm olabileceği görüşü artık kabul edilmiyordu. 1970'lerde dünya ticaretinde yaşanan daralma, 70'lerin sonunda faiz oranlarının artması ve 1980'lerin başında ticari kredilerdeki düşüşle birleştiğinde, uluslararası ortamın gelişmekte olan ülkeleri yeni düzenlemelere odaklanmaya zorlamasına neden oldu. Özel mülkiyet ilişkilerinin kurulması ve sürdürülmesine ilişkin minimalist devlet teorileri, devletin faaliyetlerinin kapsamını sınırlandırıyordu. Bu dönemde hakim olan neoliberal düşüncelerin ayırt edici özelliği; politika hatalarının eleştirisi, piyasa güçlerine destekleri ve devlete biçtikleri minimalist roldür.