Meşruiyet

TUİÇ Sözlük sitesinden
Orhansengun (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 08.22, 21 Şubat 2018 tarihli sürüm
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Meşruiyet (Latince 'yasallığı beyan etmek' anlamında legitimare kelimesinden gelir.) genel olarak yasallık anlamına gelir. Meşruiyet bir rejim veya düzene buyurucu veya bağlayıcı karakter verir.iktidarı otoriteye dönüştürür. Meşruluğu yasallıktan ayıran şeyin yasallığın yönetime saygı duyması veya vatandaşların itaat etme görevini garanti etmesidir der. Fakat meşruiyet siyaset felsefesinde ve siyaset biliminde farklı şekilde kullanılmaktadır. Siyaset felsefecileri meşruiyeti, yönetimlerin genellikle vatandaşlarından itaat etmelerini talep etmelerini sağlayan bir zemin olarak ahlaki veya rasyonel bir ilke olarak ele alınır. Bu nedenle meşruiyet iddiası itaat gerçeğinden daha önemlidir. Siyaset Bilimcileri ise meşruiyeti, nasıl sağlanırsa sağlansın, bir kurallar sistemine boyun eğme isteği olarak görürler. Max Weber'i (1864-1920) takip eden bu görüş meşuiyeti, meşruiyet inancı anlamında kullanır. Bir başka deyişle “hükmetme hakkı”na duyulan inançtır. [1]


  1. Heywood,Andrew(2012). Siyasetin Temel Kavramları.Adres Yayınları:Ankara