Henry Kissinger
56. ABD Dışişleri Bakanı Henry Kissinger (asıl adı Heinz Alfred Kissinger) Almanya'nın Fuerth şehrinde doğmuştur. Nazilerin iktidara geçmesinden sonra Yahudilere yönelik Nazi zulmü Yahudi olan Kissinger ailesinin hayatını çok zorlaştırmış, 1938'de ailecek ABD'ye göç etmiş ve New York'a yerleşmişlerdir. Böylece Kissinger'ın adı da adı Henry olarak değiştirilmiştir.
Kissinger 1943'te Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı olmuş, 1943'ten Temmuz 1946'ya kadar ABD ordusunda Alman tercüman olarak görev yapmıştır. II. Dünya Savaşı'ndan sonra ordudan ayrılmış ve Harvard Üniversitesi'ne girmiş buradan master ve doktora derecelerini de almıştır. 1957'de Harvard’ın Hükümet Departmanı ve Uluslararası İlişkiler Merkezi Müdür Yardımcısı olmuştur.
Kissinger 1950-60'lı yıllar boyunca Ulusal Güvenlik Konseyi'nin Operasyon Koordinasyon Kurulu, Dışişleri Bakanlığı, Operasyon Araştırma Ofisi ve Silah Kontrol ve Silahsızlanma Dairesi dahil olmak üzere çeşitli devlet kurumlarına danışmanlık yapmış, 1952'den 1969'a kadar Harvard Uluslararası Seminer Direktörlüğünü sürdürmüştür. Kissinger Nixon'un ilk başkanlık döneminde onunla yakın bir şekilde çalışmış, sonrasında Nixon Kissinger'ı hem yeni Dışişleri Bakanı(Eylül 1973 - Ocak 1977) olarak Ulusal Güvenlik Danışmanı(1969-1975) olarak atamıştır.
Amerikan Diplomasisine Etkisi
Başlıca diplomatik başarıları Çin, Sovyetler Birliği, Vietnam ve Orta Doğu'da olan Kissinger tam da Arap-İsrail Savaşı'nın olduğu tarihlerde Dış İşleri Bakanı olmuştur. Birleşmiş Milletler 'in sponsorluğundaki ateşkesin ardından Kissinger, muhalif orduların bağlantısını kesmek ve savaşanlar arasında bir ateşkesi teşvik etmek için çeşitli Orta Doğu başkentleri arasında seyahat ettiği bir dizi "mekik diplomasi" misyonuna başladı. Kissinger'ın bu çabaları, Ocak 1974'te Mısır ile İsrail arasında ve Mayıs 1974'te Suriye ile İsrail arasında bir anlaşma sağlamış, ek olarak OPEC’in ABD'ye uyguladığı petrol ambargosunu kaldırma kararına katkıda bulunmuştur.
Kissinger, 1974'te Nixon'un istifasından sonra Başkan Ford yönetiminde de dış işleri bakanlığı görevine devam etmiş, Ford'un uluslararası sahneye alışmasına yardımcı olmuştur. Kissinger ve Ford Nixon döneminde başlayan Sovyetler Birliği ile detant, Çin Halk Cumhuriyeti ile ilişkiler kurma ve Orta Doğu'da müzakereler yapmak gibi dış politika uygulamalarını devam ettirmiştir.
Tüm bunların dışında Kissinger, 35 ülkenin imzaladığı ve Doğu ile Batı arasındaki ilişkileri geliştirmeyi vaat eden birçok konuyu ele alan bir anlaşma olan 1975 Helsinki Anlaşması'na giden müzakerelerde de önemli bir rol oynamış, Eylül 1975'te Mısır ve İsrail arasında iki ülkeyi de barış anlaşmasına yaklaştıran ikinci bir geri çekilme anlaşmasının imzalanmasına yardımcı olmuştur. [1].
Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri dış politikası, uluslararası ilişkiler ve diplomatik tarih hakkında çok sayıda makale yayınlamış, köşe yazıları önde gelen ABD ve uluslararası gazetelerde yayınlanmıştır. ABD'nin en yüksek sivil onuru olan Başkanlık Özgürlük Madalyası (1977) ve Amerika'nın en önemli 10 yabancı liderine verilen Özgürlük Madalyası (1986) dahil olmak üzere çok sayıda ödülün sahibi olan Kissinger Nancy Maginnes ile evlidir ve bir önceki evliliğini yaptığı Ann Fleischer'den iki çocuğu vardır.
Kitapları
A World Restored: Castlereagh, Metternich and the Restoration of Peace, 1812-1822 (1957)
Nuclear Weapons and Foreign Policy (1957)
The Necessity for Choice: Prospects of American Foreign Policy (1961)
The Troubled Partnership: A Reappraisal of the Atlantic Alliance (1965)
Problems of National Strategy: A Book of Readings (ed.) (1965)
American Foreign Policy, Three Essays (1969)
White House Years (1979)
For the Record: Selected Statements, 1977-1980 (1981)
Years of Upheaval (1982)
Observations: Selected Speeches and Essays, 1982-1984 (1985)
Diplomacy (1994)
Years of Renewal (1999)
Does America Need a Foreign Policy?: Toward a Diplomacy for the 21st Century (2001)
Ending the Vietnam War: A History of America’s Involvement in and Extrication from the Vietnam War (2003)
Crisis: The Anatomy of Two Major Foreign Policy Crises (2003)
On China (May 2011)
World Order (September 2014) [2].
Hazırlayan: Erva Nur KÖK